“၀ဋ္” အၾကီးၾကီး လည္တယ္ ( ၂ )
“အ” ေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္က
ဒဏ္ရာကို လွ်ာနဲ႔ သပ္သလိုမ်ိဳး
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကိုယ္ ျပန္စမ္းမိတိုင္း “ေမာ” တယ္ ။
ညီစိမ္း
“၀ဋ္” အၾကီးၾကီးလည္တယ္ ။
“၀ဋ္” အၾကီးၾကီး လည္တယ္ ။
ပင္လယ္ထဲေရာက္ျပီး
မိုးေရ ငတ္ေနသလိုမ်ိဳး ၊
ေသရမွာေတာင္ “ေမ့့” တယ္ ။
ညီစိမ္း
ေသာၾကာေထာင့္က ၾကယ္တြန္သံ
လက္လွမ္းမွီသလို အလိပ္လိုက္
ဖြင့္ထားတဲ့ ေကာင္းကင္မွာ
ည ကို ခန္းလံုးျပည့္ တပ္ဆင္
စားပြဲစြန္းေပၚက မီးအိမ္ေလးေတာင္
“ ေမွာင္ ”
အျမဲတမ္းရပ္ေနတဲ့ လက္ပတ္နာရီနဲ႔
ရက္မေျပာင္းေတာ့တဲ့ အိတ္ေဆာင္ျပကၡဒိန္
မၾကည့္ျဖစ္ေတာ့တာ ( မၾကည့္၀ံ့ေတာ့တာ )
အေတာ္အတန္ကို ၾကာခဲ့ျပီ ။
အကၤ်ီအိပ္ကပ္ထဲက
တဆစ္ဆစ္ “ ေအာင့္ ” တယ္ ။
ခပ္ဖြဖြ ျခံဳထားတဲ့ မ်က္ရည္စေတြက
စာရြက္လြတ္ နဲ႔ ေဘာပင္ကို ေကာက္ကိုင္တယ္ ။
“ လ ကလည္း သူ႔အရိပ္သူခို
ည ကလည္း သူ႔အရိပ္သူခို
အရိပ္တစ္ခု ငတ္တယ္လို႔
ညေနခင္းက ေျပာတယ္ ။
ရႊန္းလက္ေတာက္ပတဲ့ ၾကယ္တစ္စင္း ငတ္တယ္လို႔
ညေနခင္းက ေျပာတယ္ ။
ငါ့အရိပ္ကိုေတာ့ ေႏြပူပူက်ဲမွာ
ထီးဖြင့္ေနတုန္း အခိုးခံလိုက္ရတယ္ ။ ”
အဲ့ဒီေန႔က
ငါ တစ္ေယာက္တည္းကြက္ျပီး
ျပကၡဒိန္ေတြ “ မွား ”
ေနနာရီေလးကေျပာတယ္ ။
“ ညေန ၅ နာရီ ထိုးျပီ ” တဲ့
ညေတြ ခါးတယ္ ။
ရင္ဘတ္တစ္ျခမ္း ငတ္တယ္ ။
ညီစိမ္း
Subscribe to:
Posts (Atom)
