အခ်စ္အေၾကာင္း Posted by ညီစိမ္း , Wednesday, March 31, 2010 at 3:37 AM, in Labels: ကဗ်ာ

အခ်စ္အေၾကာင္း

ေသနတ္ေျပာင္း၀မွာ
ကိုယ့္နားထင္ ကိုယ္ထားျပီး
ေတ့ပစ္လိုက္ရသလို ၊
မီးခိုးေတြလဲ အူ လို႔ ။
ျဂိဳလ္စီး ျဂိဳလ္နင္း မေကာင္းရင္
မုဆုိး နဲ႔ သားေကာင္ တစ္လွည့္စီ ျဖစ္ ။
ကိုယ့္နကၡတ္ကိုယ္ မွန္ေအာင္ ၾကည့္ တတ္ ဖို႔ လို တယ္ ။

 

                                                                                      ညီစိမ္း

 

 

 

ည ……. ႐ူး ျခင္း ( ၂ ) Posted by ညီစိမ္း , Tuesday, March 23, 2010 at 9:52 PM, in Labels: ကဗ်ာ

ည ……. ႐ူး ျခင္း ( ၂ )

 

 

ည က ည အတိုင္း လင္း ေန ။

ဘာ ပ ယာ ဂ မွ မ ပါ ပဲ

၀င္ သက္ ထြက္ သက္ နဲ႔ မွန္ မွန္ လင္း တယ္ ။

ေကာင္း ကင္ မ ရွိ ၊ ၾကယ္ မ ရွိ နဲ႔

တိတ္ တိတ္ ေလး လင္း တဲ့ ည ။

နာ ရီ မ လို တဲ့ ည ။

မ်က္ လံုး နက္ နက္ ေတြ နဲ႔ ၾကည့္ ျပီး

ငါ့ ကို ေခ်ာင္ ပိတ္ တဲ့ ည ။

အ ေမွာင္ ထဲ ကို တ ရိ ရိ နဲ႔ ဆြဲ ေခၚ ျပီး

ငါ့ ကို လႊတ္ ခ် ထား ခဲ့ တဲ့ ည ။

နာ ရီ မ ၾကည့္ ျဖစ္ တဲ့ ည ။

ေခါင္ ရမ္း ပန္း ကို ပန္ ထား တဲ့

ခ ရမ္း ေရာင္ ေတာက္ ေတာက္ ည ။

ည ဟာ

ည ျဖစ္ ေၾကာင္း ေသ ခ်ာ ဖို႔

ကိုယ့္ ကို ကိုယ္ ထြန္း လိုက္ ရ ။

ဒီ ည ထဲ မွာ

ဘာ ရ နံ႔ မွ

ပါ မ လာ ဘူး ။

ဘာ သက္ တန္႔ မွ

ေပၚ မ လာ ဘူး ။

ကိုယ္ တိုင္ ကိုယ္ က် လင္း တဲ့ ည မို႔

ည က ည အတိုင္း လွ တယ္ ။

 

 

 

                                                                                           ညီစိမ္း

ခရမ္းေရာင္ျမိဳ႕ပ်က္ Posted by ညီစိမ္း , Wednesday, March 17, 2010 at 1:39 AM, in Labels: ကဗ်ာ

မ်က္စိႏွစ္လံုး ပြင့္တာနဲ႔
ခရမ္းေရာင္ျမိဳ ႔ျပကို ေရာက္တယ္ ။

ကံကိုက ဆိုးတယ္ ။
ေႏြေခါင္ေခါင္ထင္ျပီး
လူလံုးျပမိကာမွ
မိုးသည္းေနတာနဲ႔ တည့္တည့္ကို တိုးေတာ့တယ္ ။

လက္ခုပ္ထဲကိုမွ ေရြးျပီး
ခရမ္းေရာင္ပန္းေတြက လာ လာ ပြင့္ျပၾကတယ္ ။

ဘယ္သူမွ မေျပာနဲ႔ ။
ဘာမွ မၾကားခ်င္ဘူး ။
အရင္က လမ္းေတြအတိုင္း
ငါ့ကိုယ္ ငါ အေငြ႔ပ်ံတက္သြားမယ္ ။
ဘယ္သူမွ ငါ့ေနာက္ မ လိုက္ နဲ႔ ။

သံေခ်းတက္ေနတဲ့ ဓားတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ပဲ
အနက္႐ွိဳင္းဆံုး ထိုးစိုက္ပစ္လိုက္တယ္ ။

ခရမ္းေရာင္ျမိဳ ႔ျပမွာေတာ့ ၾကယ္ ေတြ လင္း လို႔ ။

ငါကေတာ့ မ်က္ႏွာမသစ္ရေသးဘူး ။
              သြားမတိုက္ရေသးဘူး ။
              နာရီမၾကည့္ရေသးဘူး ။
              အိပ္ရာမ၀င္ရေသးဘူး ။

ခရမ္းေရာင္ျမိဳ ႔ျပကေတာ့
ခုခ်ိန္ဆို ေလေအးေပးစက္အခန္းထဲမွာ
တယ္လီဖုန္း တဂြမ္ဂြမ္ နဲ႔ ။

လမ္းေဟာင္းထဲမွာ ခၽြတ္ခ်ထားခဲ့တဲ့
ကုတ္အကၤ်ီေပစုတ္စုတ္ကိုပဲ
က်က်နန ျပန္၀တ္ျပီးဆက္ေလွ်ာက္မယ္ ။

ခရမ္းေရာင္ျမိဳ ႔ျပက
သူ႔ရဲ႔ဂုဏ္သေရရွိ လူၾကီးမင္းေတြနဲ႔
ဖန္ခြက္ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့ လို႔ ။

ညေနေဟာင္းက

ခရမ္းေရာင္ျမိဳ ႔ျပမွာ
ေနတတ္သလို ေနရင္း
ေသတတ္သလို ေသရတယ္ ။

ပလတ္စတစ္ေလာင္းထားတဲ့
ခရမ္းေရာင္ျမိဳ ႔ျပက
အခ်ိန္တန္ရင္ အိမ္ျပန္တယ္ ။

ငါကေတာ့

         ေသ
                   ျပီး
                           မွ

                       ျပန္
                              လာ
                                      ခဲ့
                                            မယ္  ။

                                                                            ညီစိမ္း

ခရမ္းေရာင္ျမိဳ႕ျပ Posted by ညီစိမ္း , at 1:17 AM, in Labels: ကဗ်ာ

ခရမ္းေရာင္ျမိဳ ႔ျပက
တံခါးေတြ အျမဲတမ္း ဖြင့္ထားတယ္ ။

ဒါေပမယ့္
ခရမ္းေရာင္ျမိဳ ႔ျပက
သူ႕လမ္းေတြ သူ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မေလွ်ာက္ဘူး ။

ခရမ္းေရာင္ျမိဳ ႔ျပက
ေနပူပူ မိုးရြာရြာ ထီး မေဆာင္းဘူး ။

ခရမ္းေရာင္ျမိဳ ႔ျပက  အသားမဲမွာစိုးလို႔
ေနကြယ္ ေလကြယ္ မွာပဲ ေနတယ္ ။

ခရမ္းေရာင္ျမိဳ ႔ျပက
ညညဆို ေတာ္႐ံုနဲ႔ မအိပ္ဘူး ။

ခရမ္းေရာင္ျမိဳ ႔ျပက
ခုခ်ိန္ဆို
ေလေအးေပးစက္အခန္းထဲမွာ
တယ္လီဖုန္း တဂြမ္ဂြမ္ နဲ႔ ။

ခရမ္းေရာင္ျမိဳ ႔ျပက
သူ႔ကို စိမ္းတယ္လို႔ ေျပာရင္ မၾကိဳက္ဘူး ။

ဒါေပမယ့္
ခရမ္းေရာင္ျမိဳ ႔ျပက
သူ႔ကိုယ္သူ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ ခဏခဏ ေျပာတယ္ ။

ခရမ္းေရာင္ျမိဳ ႔ျပက
ဘဲေလးအကကို စံခ်ိန္မွီေအာင္ က တတ္တယ္ ။

ခရမ္းေရာင္ျမိဳ ႔ျပက
သူ႔ရဲ႔ ဂုဏ္သေရရွိ လူၾကီးမင္းေတြနဲ႔
ဖန္ခြက္ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့ လို႔ ။

ခရမ္းေရာင္ျမိဳ ႔ျပက
အခ်ိန္တန္ရင္ အိမ္ျပန္တယ္ ။

                                                                                                      ညီစိမ္း